Να και η μέχρι τώρα απάντηση του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου...@ Σωκράτη Γκιόλια μάθε ότι η ΑΛ ΚΑΪΝΤΑ δεν είναι ανώνυμη, γιατί εντάσσεται μέσα στην ηλεκτρονική εφημερίδα, που φέρει την υπογραφή του Τριανταφυλλόπουλου…
@ Μάθε επίσης ότι έχει όνομα και επώνυμο, γιατί δεν είναι blogspot.com…
@ Θέλω να σε διαβεβαιώσω εκ μέρους του, ότι, όχι μόνον δεν κινδυνεύεις να σε πυροβολήσει για την άθλια συμπεριφορά σου, αλλά ούτε να σε φτύσει…
@ Να είσαι σίγουρος ότι δεν έχει σιγουρευτεί γι αυτό που πραγματικά σου συμβαίνει, όπως δεν το γνωρίζουμε και όλοι εμείς που ήμασταν τόσα χρόνια κοντά σου…
@ Δεν έχουμε καταλάβει με λίγα λόγια αν παραφρόνησες ή λύγισες κάτω από το βάρος μιας γενναίας αμοιβής, ως σύμβουλος του Κοντομηνά…
@ Πρώην συνεργάτη και φίλε -αυτό είναι το μόνο σίγουρο- άλλο είναι να δουλεύεις στο σταθμό ενός καναλάρχη και εντελώς διαφορετικό να εμφανίζεσαι ως έμμισθος σύμβουλός του…
@ Επειδή λοιπόν μέσα από τον παραληρηματικό σου λόγο, δεν έχεις αποφασίσει πόσα χρόνια εργάστηκες κοντά στον Τριανταφυλλόπουλο, δεκαπέντε ή δεκαοκτώ -δες το κείμενό σου- όσα και αν ήταν αυτά, αρκούσαν να καταλάβεις το ρόλο του και να απομακρυνθείς έγκαιρα…
@ Πόσο τιποτένιος μπορεί να γίνεις, όταν, έχοντας βιώσει τις αθλιότητες που περιγράφεις, λίγες ημέρες πριν απομακρυνθείς, τον έβαζες να βαφτίσει το παιδί σου…
@ Μην εξευτελίζεις λοιπόν τη ζωή σου -αν μπορείς- όπως λέει και ο ποιητής.
@ Αν το αντέχεις, γιατί απ’ ό,τι φαίνεται τον ίσιο δρόμο που σε κούρασε, αποφάσισες να τον εξαργυρώσεις με το χυδαιότερο τρόπο…
@ Επειδή η λάσπη που προσπάθησες να ρίξεις μας αφορά όλους, ενημέρωσε τους εργοδότες και σημερινούς φίλους σου ότι τέτοια κόλπα δεν πιάνουν πίσω από το ψευδώνυμο ενός blog και ότι, σε αντίθεση με τον κομιστή, που εξευτελίστηκε εμφανιζόμενος, εσύ το πέτυχες, παίζοντας κρυφτό πίσω από «τρωκτικά»…
@ Λέγοντας μία μόνον αλήθεια ανάμεσα στις αθλιότητες που έγραψες, ότι δηλαδή κανόνιζες εν αγνοία του Τριανταφυλλόπουλου ποσά από το «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» για κάποιους συνεργάτες του, έλυσες το μυστήριο της αλλόκοτης συμπεριφοράς των συνεκδοτών του «ΠΡΩΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ», που προσπάθησαν να εξαγοράσουν, έστω και έτσι, δημοσιογράφους των εκπομπών του…
@ Το κατάφερε μαζί σου η σημερινή παρέα του Δ. Κοντομηνά έναντι τριάκοντα αργυρίων, εκπλήσσοντάς μας, είναι αλήθεια, δυσάρεστα…
@ Ενδεικτικό της πρόστυχης συμπεριφοράς σου, σε αντίθεση με τη στάση ζωής του Μ. Τριανταφυλλόπουλου -εργαζόμενου εκείνη την εποχή στον ΑΛΦΑ- είναι η αναφορά σου στην κατάθεσή του για τον Γ. Κουρή, όταν εκλήθη από ανακριτή για λογαριασμό του σημερινού σου εργοδότη…
@ Στην ερώτηση εάν ο Κουρής εκβίαζε τον Κοντομηνά απάντησε ευθέως όχι, χωρίς να υπολογίσει τις πιθανές συνέπειες από την απάντησή του αυτή, όπως ευθέως απάντησε και για την υπόθεση του Κοντομηνά, που αφορούσε στα ασφαλιστήρια της Ν. Αφρικής. Είπε αυτό που λέει και σήμερα βάσει των στοιχείων που διέθετε, γιατί ό,τι πιστεύει το λέει με κόστος, κάτι χρόνια τώρα…
@ Δώσε τις απαντήσεις που λείπουν από το παζλ, πώς δηλαδή από πνευματικό παιδί του Εφραίμ αναβαθμίστηκες σε σύμβουλο του κατηγόρου και πολέμιού του, Κοντομηνά, ποια θέματα απέκρυψες από τους συνεργάτες σου και φυσικά γιατί μεσολάβησες ανάμεσα στους Εφραίμ – Κοντομηνά, προκειμένου να υπάρξει εκεχειρία…
@ Είναι κατανοητό κάτω από το βάρος των γκρίζων ρόλων που είχες αναλάβει ότι δεν υπήρχαν περιθώρια να συνεχίσεις τη μάχιμη δημοσιογραφία της ομάδας και ότι έπρεπε να μεταπηδήσεις σε άλλο στρατόπεδο…
@ Διαμήνυσε στους εντολείς σου κομιστές νταβατζήδων και στους ιπποκόμους τους, που τρομοκράτησε η πιθανή έκδοση της κυριακάτικης εφημερίδας μας ότι, αργά ή γρήγορα, θα μας βρουν πάλι μπροστά τους… Είναι περίπου νομοτελειακό.
@ Αστεία και η προσπάθεια να προσεταιριστείς τα υπόλοιπα blogs, τα οποία δυστυχώς για εσένα, σε έχουν πάρει χαμπάρι εδώ και καιρό…
@ Σου επιστρέφουμε, τέλος, τη λάσπη των τριάκοντα αργυρίων, αρνούμενοι να παρακολουθήσουμε το γελοίο κρυφτό σου με τους ανυποψίαστους αναγνώστες του «τρωκτικού», στους οποίους, ενώ είσαι ο ιδιοκτήτης του blog, εμφανίζεσαι επιστολογράφος και σου ευχόμαστε το αυτονόητο… Σε καλή μεριά και καλή τύχη…
Τα υπόλοιπα επί της οθόνης, όπως λένε και στον κινηματογράφο…
