Η 3η Μαϊου είναι η παγκόσμια ημέρα της ελευθερίας του Τύπου και είναι μια καλή ευκαιρία να αναλογιστούμε αν η ελευθερία που απολαμβάνει σήμερα ο Τύπος είναι αρκετή για τη σωστή ενημέρωση των πολιτών.Η ελευθερία του Τύπου δεν μπορεί να εξεταστεί συνολικά καθώς σε κάθε χώρα ισχύουν διαφορετικά πράγματα και τα Μ.Μ.Ε έχουν να αντιμετωπίσουν τελείως διαφορετικές δυσκολίες.
Στην Ελλάδα έχουν πάψει προ πολλού να εμφανίζονται φαινόμενα της "παραδοσιακής" λογοκρισίας από κάποιο φασιστικό καθεστώς.
Η λογοκρισία σήμερα έχει λάβει εντελώς διαφορετική μορφή και έχει καταντήσει να είναι "εθελοντική".
Η λογοκρισία πλέον δεν επιβάλλεται στο όνομα κάποιου δικτάτορα ή αυταρχικού ηγέτη αλλά στο όνομα κάποιου πολιτικού ή επιχειρηματία που χρηματοδοτεί την κάθε εφημερίδα ή τον κάθε σταθμό.
Η λογοκρισία λαμβάνει νέες μορφές όπως αυτή της οικονομικής εξόντωσης των δημοσιογράφων με "αποκλίνουσα συμπεριφορά" ή της απομόνωσης και εξαφάνισης από το προσκήνιο.
Σκεφθείτε μόνο την περίπτωση του Στέλιου Κούλογλου αλλά και του Κώστα Βαξεβάνη , του Χρήστου Βασιλόπουλου κτλ...
Κάποτε η "επιτυχία" της λογοκρισίας βασιζόταν στην πυγμή του δικτάτορα .
Τώρα βασίζεται στην ηθική "ευελιξία" των δημοσιογράφων που τις περισσότερες φορές είναι απολύτως πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν συμφέροντα και πολιτικές.
Στην εποχή του Internet και των blogs η ελευθερία του Τύπου σε ανεπτυγμένες χώρες όπως η Ελλάδα είναι θεσμικά αλλά και τεχνικά εξασφαλισμένη.
Είναι στο χέρι των δημοσιογράφων να σπάσουν τα στεγανά της παραπληροφόρησης και της χειραγώγησης της κοινής γνώμης.
Η "εθελοντική" λογοκρισία αντιμετωπίζεται μόνο με "εθελοντική" αντίσταση.
Παραπολιτικός
Κοινοποιήστε το στο Facebook
