Το Β' μέρος της αποκλειστικής συνέντευξης του Φ.Κουβέλη στην Παραπολιτική...Aς πάμε τώρα στο Συνασπισμό και στο ΣΥΡΙΖΑ . Θα σας διαβάσω μια φράση και θα ήθελα να μου την σχολιάσετε : « Δεν έχω τίποτα με κανέναν στο ΣΥΡΙΖΑ και υπάρχουν και πολλοί που είναι συμπαθέστατοι . Πολιτικά όμως και πολιτιστικά , τι το κοινό έχουμε ; Οι περισσότεροι είναι αντιευρωπαίοι , πολλοί από αυτούς είναι εθνικιστές και κρατιστές . Όχι όλοι αλλά πολλοί».
Είναι οι απόψεις που διατύπωσε ο αείμνηστος Μιχάλης Παπαγιαννάκης , κορυφαίο μέλος του Συνασπισμού , σε μια πρόσφατη συνέντευξη του στην εφημερίδα «Τα Νέα» . Ο Μιχάλης θέλησε να αναδείξει τα προβλήματα και τα ελλείμματα τα οποία υπάρχουν στη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ ως ενός συνεργατικού σχήματος . Πράγματι , υπάρχουν ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει ο Συνασπισμός σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και νομίζω ότι αυτό είναι μια υποχρέωση προς την οποία πρέπει να ανταποκριθούμε .
Θα σας πω κάτι που σχολιάστηκε ιδιαίτερα πριν μερικούς μήνες . Οι πολίτες παρακολουθούν μόνιμα τα δυο μεγάλα κόμματα να ασχολούνται με τα εσωκομματικά τους προβλήματα σε περιόδους «κρίσης» . Παρακολούθησαν την εσωκομματική σύγκρουση του ΠΑΣΟΚ αλλά και τη διαδοχολογία που έχει ξεκινήσει τώρα στη Νέα Δημοκρατία . Πολλοί πολίτες απόρησαν κι απογοητεύτηκαν όταν είδαν και στο ΣΥΡΙΖΑ ,σε ένα κόμμα χαμηλότερης δυναμικότητας , να υπάρχουν ανάλογα προβλήματα… Κάπου ο κόσμος αγανακτεί . Αναρωτιέται «τρώγονται παντού ;»
Δεν θα συμφωνήσω με το ρήμα «τρώγονται» . Θα σας πω πρώτα για το Συνασπισμό . Με την ιδρυτική του πράξη αναγνωρίζει την ύπαρξη και τη ν δράση στο εσωτερικό του τάσεων και διαφορετικών ρευμάτων ιδεών κι απόψεων . Προσδιορίζεται , λοιπόν , ως ένα πολυτασικό κόμμα . Αυτό δεν είναι αρνητικό αλλά δημοκρατικό με την έννοια ότι η εποχή των μονολιθικών κομμάτων , των κομμάτων του λεγόμενου «δημοκρατικού συγκεντρωτισμού» που το δικαίωμα της μειοψηφίας δεν υπήρχε , όπου δεν υπήρχε...
...η δυνατότητα διατύπωσης αντίθετης άποψης προς αυτήν που διατυπώνει η πλειοψηφία , έχει τελειώσει . Τάσεις και εσωτερικά ρεύματα υπάρχουν σε όλα τα κόμματα . Βεβαίως , σε ένα κόμμα όπως ο Συνασπισμός , όταν υπάρχει η διαφωνία ή διαφορετική άποψη , φαίνεται περισσότερο διότι δεν έχει το μεγάλο μέγεθος για να μπορεί να «απορροφά» , να συγκαλύπτει ή ακόμα και να εξαφανίζει τις αντίθετες φωνές . Στα δυο μεγάλα κόμματα υπάρχει το δέλεαρ της κυβερνητικής εξουσίας και πολλές φορές οι διαφορετικές φωνές φιμώνονται για να διεκδικήσουν με «συνοχή» την εξουσία .
Ο κόσμος είναι λίγο μπερδεμένος με την δομή του κόμματος σας . Ακούει «ΣΥΡΙΖΑ» , «Συνασπισμός» , «Ανανεωτική Πτέρυγα» κτλ . Ας προσπαθήσουμε να τα ξεκαθαρίσουμε λιγάκι . Είναι ο Συνασπισμός της Αριστεράς και των Κινημάτων που γνωρίζαμε εδώ και χρόνια οπού ήταν πρόεδρος παλαιότερα ο Νίκος Κωνσταντόπουλος , η Μαρία Δαμανάκη κτλ… Το 2004 γίνεται ένα «άνοιγμα» προς τις δυνάμεις της τότε εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και δημιουργείται ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς ( ΣΥΡΙΖΑ ) . Βασική συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ο Συνασπισμός του οποίου ο πρόεδρος είναι ταυτόχρονα και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ . Κάπου πρέπει να χάλασε η συνταγή . Πιθανότατα με τη σύσταση του ευρωψηφοδελτίου ενδεχομένως…
Ας τα ξεκαθαρίσουμε όλα . Όσα είπατε για την δομή του ΣΥΡΙΖΑ είναι σωστά . Εκτός από το Συνασπισμό , συμμετέχουν κι άλλες συνιστώσες όπως η ΚΕΔΑ , η ΚΟΕ , η ΑΚΟΑ , η ΙΔΕΑ , η ομάδα «Ρόζα» , το Δίκτυο και μια σειρά άλλες επιμέρους δυνάμεις . Όλες οι συνιστώσες διατηρούν την αυτοτέλεια τους . Συνεργάζονται όμως σε συντονισμένη δράση κοινών διεκδικήσεων κι εκλογικού αγώνα . Δεν έχουμε απόλυτη ιδεολογική και πολιτική ταυτότητα κι αυτό δικαιολογείται εξαιρετικά από το ότι κάθε κοινό εκλογικό σχήμα αναζητά συνέχεια τον κοινό πολιτικό τόπο . Όσον αφορά το θέμα της συγκρότησης του ευρωψηφοδελτίου , ο Συνασπισμός με μια εσωκομματική διαδικασία η οποία προβλέπεται από το καταστατικό του , προχώρησε σε ένα εσωκομματικό δημοψήφισμα το οποίο κατέταξε πρώτο το Νίκο Χουντή , δεύτερο το Δημήτρη Παπαδημούλη και μια σειρά άλλων προσώπων . Η απόφαση αυτή του Συνασπισμού «πήγε» στον ΣΥΡΙΖΑ . Εκεί , στο πλαίσιο του εσωτερικού διακανονισμού που έγινε με τις άλλες συνιστώσες , αποφασίστηκε ότι την πρώτη θέση του ευρωψηφοδελτίου θα την καταλάβει αυτός που βγήκε πρώτος στο δημοψήφισμα του Συνασπισμού και την δεύτερη θέση κάποιος εκπρόσωπος μιας άλλης συνιστώσας . Επιλέχθηκε η κ.Σωτηρίου η οποία ανήκει στην ΚΟΕ . Μέσα στο πλαίσιο αυτών των διακανονισμών , τρίτος κατετάγη ο κ.Παπαδημούλης και οι υπόλοιπες θέσεις καλύφθηκαν από όλα πρόσωπα που δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα το συσχετισμό των δυνάμεων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ .
Ο κ.Παπαδημούλης ήταν ένας από τους ευρωβουλευτές με την καλύτερη βαθμολογία μεταξύ των ευρωβουλευτών όλων των χωρών . Είναι δυνατόν ο Συνασπισμός , ο κομματικός του φορέας , να μην κάνει τα πάντα για να τον στείλει και πάλι στην Ευρωβουλή ;
Αυτό δεν έγινε διότι το εσωτερικό δημοψήφισμα έβγαλε αυτό το αποτέλεσμα . Πρέπει να σας πω ότι συμμερίζομαι την άποψη σας αλλά και πολλών άλλων πολιτών , γι’αυτό και δημοσίως εξέφρασα την άποψη μου .
Είχατε πει πριν λίγο καιρό ότι «δεν θα επιτρέψω να με φιμώσουν»…
Νομίζω ότι δεν είναι δυνατόν να επιδιώξουν κάτι τέτοιο . Η συμμετοχή μου σε μια σύγχρονη και ανανεωτική Αριστερά είναι σημαντική όπου το δικαίωμα της γνώμης το υπερασπιζόμαστε όλοι . Όσοι έχουν διαφορετική άποψη , δεν έχουν καταλάβει τι σημαίνει σύγχρονη κι ανανεωτική Αριστερά .
Ακούστηκαν πολλά την περίοδο της εσωκομματικής διαδικασίας του Συνασπισμού . Ακούστηκαν φήμες μέχρι και για κατάργηση του ΣΥΡΙΖΑ ή διάσπαση του Συνασπισμού .
Δεν υπήρξε κανένας τέτοιος προβληματισμός . Θέλω όμως να είμαι ειλικρινής . Εντάσεις υπήρξαν . Αλλά όχι τάσεις διάσπασης .
Στη διακαναλική συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στο Ζάππειο σας είδαμε όλους στο πάνελ και ο Συνασπισμός μετά από καιρό έδειξε μια πιο ενωτική εικόνα . Οι εντάσεις ανήκουν στο παρελθόν ;
Θα σας επαναλάβω ότι δεν τέθηκε ποτέ θέμα διάσπασης . Υπήρξε ένας κύκλος έντονων αντιπαραθέσεων κι εντάσεων κυρίως την περίοδο του Δεκεμβρίου .
Κι ενώ τα πνεύματα στο Συνασπισμό φαίνεται να ηρεμούν , φτάνουμε στο debate και την αιφνίδια απόφαση συμμετοχής του Αλέκου Αλαβάνου . Είπαμε και πριν ότι ο πρόεδρος του Συνασπισμού είναι και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ . Γιατί δεν θα συμμετάσχει ο κ. Τσίπρας στο debate ;
Όπως θα ακούσατε και στη συνέντευξη Τύπου του Ζαππείου κι από τον Αλέξη Τσίπρα , θελήσαμε να υπάρχει προεκλογική αξιοποίηση του Αλέκου Αλαβάνου .
Ο Τύπος όμως αναφέρεται σε σφοδρή σύγκρουση Αλαβάνου – Τσίπρα , για «καπέλωμα Τσίπρα» κτλ…
Σύγκρουση δεν υπήρξε και σας το λέω μετά λόγου γνώσεως διότι μετέχω της Εκλογικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ . Αυτό που είναι ακριβές είναι το ότι ετέθη θέμα αξιοποίησης του προέδρου της Κ.Ο Αλέκου Αλαβάνου .
Μήπως τελικά σημειώσατε ένα τέλειο «αυτογκόλ» ;
Σταθμίσαμε όλα τα δεδομένα .
Περιμένατε δηλαδή ότι θα υπήρχε αντίδραση από την κοινή γνώμη και τα ΜΜΕ…
Το περιμέναμε . Υπάρχει πάντα και ο παραπολιτικός σχολιασμός και η μη ενασχόληση με την ουσία των πραγμάτων .
Θεωρείτε ακόμα ότι ήταν η σωστή επιλογή ;
Νομίζω ότι είναι η καλύτερη επιλογή .
Η φετινή χρονιά χαρακτηρίζεται αναμφισβήτητα από τα γεγονότα του Δεκεμβρίου τα οποία αποτέλεσαν σταθμό για την ελληνική Πολιτική Ιστορία . Αποτέλεσαν όμως σταθμό και για την Αριστερά γιατί καλώς ή κακώς ο χώρος της Αριστεράς ταυτίστηκε με τα γεγονότα του Δεκέμβρη . Η στάση που τήρησε ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε πολλές φορές στο επίκεντρο των συζητήσεων κι αυτό σας κόστισε σίγουρα και δημοσκοπικά .
Είναι γεγονός ότι υπήρξε κάποιο κόστος .
Έχουν περάσει ήδη 5 μήνες και μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα πράγματα πιο αποστασιοποιημένα . Έγιναν λάθη ;
Θα σας μιλήσω με τη γλώσσα που μίλησα και τον Δεκέμβρη . Έγινε μια μεγάλη κινητοποίηση των νέων ανθρώπων , των φιμωμένων νέων ανθρώπων για τα αδιέξοδα τα οποία καταγράφει η πολιτική ζωή . Τα αδιέξοδα είναι πολλά . Οι νέοι είναι οργισμένοι . Το κίνημα της νεολαίας δεν είχε όμως καμία σχέση με τις βιαιότητες και τις βιαιοπραγίες που έγιναν στο περιθώριο των κινητοποιήσεων που δυστυχώς συνδέθηκαν με το κίνημα αυτός . Δυστυχώς , στο σημείο αυτό ο λόγος του Συνασπισμού δεν ήταν τόσο σαφής , όσο θα έπρεπε αναφορικά με την αποδοκιμασία τέτοιων ενεργειών. Το γεγονός αυτό καθ ‘ υπερβολή αποτέλεσε μετά αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης το οποίο χρεώθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ και θα συμφωνήσω με την παρατήρηση σας περί δημοσκοπικού κόστους .
Υπάρχει κάπου ένα παράπονο του πολίτη που ανήκει στην Κεντροαριστερά και την Αριστερά και δεν εκφράζεται πλέον από τα δυο μεγάλα κόμματα κι ιδιαίτερα από το ΠΑΣΟΚ που βρίσκεται πιο κοντά σε αυτόν τον χώρο . Η Αριστερά έχασε και πάλι την ευκαιρία να διαδραματίσει ένα πιο σημαντικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα . Δεν κατάφερε η Αριστερά να επαναδιαπραγματευτεί την επιρροή της στην κοινωνία .
Αυτό είναι αρνητικό στοιχείο . Δεν κάναμε γόνιμη αξιοποίηση των δημοσκοπικών ευρημάτων που καταγράφονταν μέσα στο 2008 και που έδειχναν εξαιρετικά μεγάλα και διευρυμένα εκλογικά ποσοστά . Δεν αξιοποιήσαμε αυτό το ενδιαφέρον και την προσδοκία που έδειξε ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας και νομίζω ότι η ευθύνη μας βρίσκεται στο γεγονός ότι δεν διαμορφώσαμε έγκαιρα μια σχέση προγραμματικής εμπιστοσύνης με τους πολίτες με το τι θέλουμε και τι διεκδικούμε για την επίλυση των προβλημάτων της κοινωνίας . Υπήρξαν κάποιες παραλείψεις που δεν μας επέτρεψαν να διατηρήσουμε τουλάχιστον τα δημοσκοπικά ευρήματα που έβλεπαν το φως της δημοσιότητας . Θέλω να πιστεύω ότι σήμερα , πιο έτοιμοι από ποτέ και σοφότεροι από ότι στο πρόσφατο παρελθόν , θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε όλα εκείνα που αρνητικά προσδιόρισαν την μη γόνιμη αξιοποίηση των υψηλών δημοσκοπικών ευρημάτων .
Αυτό που ακούω από εσάς αποτελεί μια αρκετά γενναία αυτοκριτική . Η ηγεσία του Συνασπισμού όμως κι ο Αλέξης Τσίπρας στάθηκαν κυρίως στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «τόλμησε» να πάει «κόντρα» στο ρεύμα . Δεν διαπιστώθηκε κάποια ανάλογη διάθεση αυτοκριτικής…
Σας λέω την δική μου άποψη . Η άποψη μου είναι αυτή και το γεγονός ότι μπορεί να έχεις μια αντίθετη πολιτική επιλογή , δεν σημαίνει ότι ταυτόχρονα , αμφισβητώντας το πολιτικό σύστημα , δεν θα πρέπει να έχεις μια πολιτική άποψη έξω από αυτό το πολιτικό σύστημα . Μπορούν να υπάρξουν και τα δυο .
Θεωρείτε ότι τα μεγάλα ποσοστά που συγκέντρωσε το 2008 ο ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις ήταν «πραγματικά» ; Μήπως ήταν μια επιπόλαιη τάση του εκλογικού σώματος ; Πολλοί λένε ότι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ προωθήθηκε κι από συγκεκριμένα ΜΜΕ ώστε να ασκηθούν πιέσεις στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ…
Προσωπικά , δεν πίστεψα ποτέ στα ποσοστά του 18-19% . Ανεξάρτητα από το ότι αυτά ήταν ρευστά δημοσκοπικά ευρήματα , θα μπορούσε κανείς μέσα σε αυτή τη γενικευμένη τάση των μεγάλων ποσοστών , να «συγκρατήσει» τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος . Τα ΜΜΕ παίζουν τον δικό τους ρόλο κι έχουν τη δική τους δυναμική παρουσία – θετικά ή αρνητικά – αλλά νομίζω ότι ο κύριος πρωταγωνιστής της διαμόρφωσης του εκλογικού αποτελέσματος είναι οι ίδιες οι πολιτικές δυνάμεις διότι αυτά τα ΜΜΕ τα οποία μας ανέβασαν στα υψηλά ποσοστά , αυτά τα ΜΜΕ κρατούν τώρα αποστάσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ . Θέλω με άλλα λόγια να πω ότι όσο κι αν ήταν εξαιρετικά υψηλά εκείνα τα ποσοστά – τα οποία δεν πίστευα ότι θα έχουν σταθερότητα και μονιμότητα – άλλο τόσο είναι αληθές ότι θα μπορούσαμε να έχουμε «συγκρατήσει» το μεγαλύτερο δυνατό μέρος .
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν την προηγούμενη χρονιά συμπαθής στα ΜΜΕ και φέτος έγινε αντιπαθής ; Τι άλλαξε ;
Προφανώς υπάρχουν κάποια ΜΜΕ – δεν θέλω να γενικεύω – που έχουν κάνει την επιλογή τους να στηρίξουν το πολιτικό στερεότυπο του δικομματισμού και κάποια άλλα ΜΜΕ που δεν μας έχουν στη συμπάθεια που μας είχαν διότι προφανώς διαπιστώνουν ότι αλλαγή των συσχετισμών δεν είναι δυνατόν να στηρίζεται στον ΣΥΡΙΖΑ .
Γνωρίζουμε όλοι τα ΜΜΕ διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα . Αν συγκρίνουμε την επιρροή ενός μεγαλοδημοσιογράφου με έναν απλό βουλευτή , θα διαπιστώσουμε ότι ο δημοσιογράφος έχει μεγαλύτερη επιρροή στα πολιτικά πράγματα ή στα εσωκομματικά κάποιου κόμματος από ότι ο ίδιος ο βουλευτής που έχει εκλεγεί από τον ελληνικό λαό ! Έχει υποτιμηθεί σημαντικά ο θεσμός του βουλευτή . Φοβάται ο πολιτικός ;
Υπάρχει ευθύνη της ίδιας της Πολιτικής και των πολιτικών που δεν μπόρεσαν και δεν μπορούν – στην πλειοψηφία τους – να υπερασπιστούν την Πολιτική και η υπεράσπιση της Πολιτικής γίνεται με πολλούς τρόπους . Γίνεται με τη συνέπεια , με την πολιτική αλήθεια , με την αντιπαράθεση επί της ουσίας των προβλημάτων κι όχι ψευδεπίγραφα , γίνεται από τη σθεναρή αντίσταση των πολιτικών έναντι κάποιων ΜΜΕ που θέλουν να τους χειραγωγούν και να τους ετεροκαθορίζουν . Αν συνυπολογίσουμε και την δυναμικότητα που έχει ένα ΜΜΕ , πράγματι οδηγούμαστε στο συμπέρασμα που λίγο πριν καταγράψατε .
Προέκυψε πρόσφατα και το ζήτημα με την τροπολογία του 2% για τις επιχειρήσεις των ΜΜΕ .
Ήμασταν αντίθετοι από την πρώτη στιγμή και υπήρξαν φωνές από όλα τα κόμματα με αποτέλεσμα να αποσυρθεί άρον-άρον η τροπολογία από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας .
Παρατηρούμε όμως σήμερα τους πολιτικούς να φοβούνται να πουν ονόματα . Ίσως βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ να ήταν το μόνο κόμμα που ονομάτισε στην περίπτωση του κ. Βωβού και της υπόθεσης του Ελαιώνα . Θα σας δώσω ένα απλό παράδειγμα . Πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας – όχι τόσο από τα παραδοσιακά ΜΜΕ – η υπόθεση των εικονικών τιμολογίων του τηλεοπτικού σταθμού Alter . Πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο σκάνδαλο . Το γνωρίζετε ;
Όχι . Δεν έχω ακούσει κάτι .
Κι αυτό που μου λέτε μου κάνει εντύπωση . Πριν περίπου 2 χρόνια έγινε ένας οικονομικός έλεγχος στο Alter και βρέθηκαν εικονικά τιμολόγια ύψους 10- 15 εκατ. Ευρώ . Ακολούθησε ένας μεγάλος παρασκηνιακός πόλεμος και πριν λίγους μήνες , ο νέος έλεγχος του Υπ.Οικονομίας έκρινε τα τιμολόγια «νόμιμα» .
Δεν γνωρίζω τη συγκεκριμένη περίπτωση στην οποία αναφέρεστε . Γνωρίζω όμως ότι ο Συνασπισμός , με όποια κριτική μπορεί κανείς να του κάνει σε άλλα θέματα , στα ζητήματα της διαφάνειας και της διαχείρισης του δημόσιου αγαθού στάθηκε απόλυτα ειλικρινής και διεκδικητικά ζήτησε να υπάρχει διαφάνεια . Γενικότερα , θεωρώ ότι ο πολιτικός λόγος και η πολιτική δράση που μπλέκει τη σκοπιμότητα με την αλήθεια , είναι ένας ανώφελος και επικίνδυνος πολιτικός λόγος για την κοινωνία και την χώρα συνολικότερα . Θέλω να πιστεύω ότι οι πολίτες πια αξιώνουν ή οφείλουν να αξιώνουν τον υγιή πολιτικό λόγο που δεν κρύβει την αλήθεια , που δεν παραποιεί και διαστρεβλώνει τα πράγματα . Δεν υπάρχει μεγαλύτερο πολιτικό κόστος από το να μην αντιμετωπίζεται τα προβλήματα της κοινωνίας .
Ένα άλλο ζήτημα που σας κόστισε αρκετά ήταν η υπόθεση του γηπέδου του Παναθηναϊκού κι εκεί κάποιοι κατηγόρησαν κάποιο τον Συνασπισμό για «διγλωσσία» .
Δεν υπήρξε καμία διγλωσσία . Θα σας περιγράφω ακριβώς το πώς έχει η υπόθεση . Η υπόθεση ξεκίνησε από την εποχή που στην Δημαρχεία βρισκόταν η κ. Ντόρα Μπακογιάννη και εγώ ήμουν παράλληλα επικεφαλής της δημοτικής παράταξης του Συνασπισμού «Η άλλη Αθήνα» . Είχα διαφωνήσει απόλυτα στο να γίνει γήπεδο στον Ελαιώνα διότι πίστευα ότι ο Ελαιώνας θα έπρεπε να αποδοθεί στους πολίτες ως χώρος πρασίνου , ως χώρος αναψυχής και πολιτιστικών δραστηριοτήτων . Αποφασίστηκε όμως κατά πλειοψηφία ότι το γήπεδο του Παναθηναϊκού θα έπρεπε να γίνει εκεί . Στην πορεία , με επικεφαλή πια της «Ανοιχτής Πόλης» τον Αλέξη Τσίπρα , ήρθε το θέμα και πάλι στο Δημοτικό Συμβούλιο . Η παράταξη μας δήλωσε ότι μπορεί να γίνει το γήπεδο του Παναθηναϊκού αλλά διαφώνησε με την δημιουργία εμπορικού κέντρου στην περιοχή . Αυτό υπερασπιστήκαμε . Κι αυτό υπερασπίστηκαν και πολλοί πολίτες που προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας . Η γραμμή μας ήταν «ΝΑΙ στο γήπεδο , ΟΧΙ στο εμπορικό κέντρο του κ.Βωβού».
Ακούστηκαν όμως και κάποια αστεία πράγματα περί ύπαρξης κορμοράνων στον Ελαιώνα...
Δεν το ξέρω αυτό . Δεν ξέρω αν υπάρχουν κορμοράνοι αλλά συγκρατώ ένα σύνθημα που ακούστηκε σε μια ποδοσφαιρική αναμέτρηση του Παναθηναϊκού και μάλιστα ένα χυδαίο σύνθημα από κάποιους λίγους οπαδούς που γινόταν κάποια παρήχηση της λέξεως «κορμοράνοι» με το όνομα του Αλέκου Αλαβάνου , του Αλέξη Τσίπρα και κάποια στιγμή και του δικού μου ! Έτσι έχουν τα πράγματα . Δεν υπάρχει καμία διγλωσσία αλλά μια σαφής θέση.
Κλείνοντας , θα ήθελα να σας ρωτήσω για τη σχέση σας με τα υπόλοιπα κόμματα . Το ΚΚΕ σας κατηγόρησε ότι «χαϊδεύετε τα αυτιά των κουκουλοφόρων» . Με την κριτική που κάνατε και εσείς ο ίδιος στη στάση του ΣΥΡΙΖΑ τον Δεκέμβριο , μήπως δικαιώνετε την κριτική που σας άσκησε η κ.Παπαρήγα ;
Δεν την δικαιώνω καθόλου . Σας είπα και πριν ότι από το σημείο εκείνο ξεκίνησε η πολιτική εκμετάλλευση . Μόλις δυο μέρες μετά τα γεγονότα , τόσο εγώ σαν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ όσο κι ο Αλέκος Αλαβάνος αποδοκιμάσαμε όλα αυτά και κρατήσαμε μεγάλες αποστάσεις . Όσο για το ΚΚΕ , μέχρι και πριν λίγες ημέρες αξιοποιούσε τη συγκεκριμένη υπόθεση σε βάρος του Συνασπισμού . Υπάρχει το ζήτημα του πολυκερματισμένου χώρου της Αριστεράς . Υπάρχει το ζήτημα της αντιμετώπισης αυτού του χώρου και της ενότητας της Αριστεράς . Με το ΚΚΕ όμως έχουμε μεγάλες διαφορές πολιτικού κι ιδεολογικού χαρακτήρα . Αυτές οι διαφορές είναι υπαρκτές και δεν μπορούν να παραμερίζονται ούτε και να μιλάμε γενικά κι αόριστα περί «ενότητας». Το ΚΚΕ έχει για παράδειγμα τη στρατηγική της αποδόμησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης . Προσωπικά πιστεύω στο Ευρωπαϊκό Αριστερό Προοδευτισμό . Είναι μια θέση που έχω επιλέξει και σε χρόνους εξαιρετικά δύσκολους . Τότε που – πολύ νεαρός – ήμουν στο ΚΚΕ Εσωτερικού και ήταν το μόνο κόμμα – και κατέβαλε κόστος – που μίλησε για την ανάγκη της Ενωμένης Ευρώπης τονίζοντας ότι είναι ένα νέο ταξικό πεδίο όπου μπορούμε να δώσουμε νέες μάχες για τον ανακαθορισμό των δυνάμεων προς όφελος των πολιτών . Τα ζητήματα της ενότητας της Αριστεράς δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν παραμερίζοντας τις ουσιαστικές διαφορές .
Μια τελευταία ερώτηση . Στις επόμενες εθνικές εκλογές – όποτε κι αν γίνουν – είναι πολύ πιθανό να τεθεί το ζήτημα μιας μη αυτοδύναμης κυβέρνησης που θα κληθεί να αναζητήσει συνεργασίες . Υπάρχει μια εντύπωση στον κόσμο ότι ο κ. Τσίπρας θέλει να πάει τον ΣΥΡΙΖΑ προς το ΚΚΕ ενώ ο Κουβέλης κι η Ανανεωτική Πτέρυγα προς το ΠΑΣΟΚ . Πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρξει γέφυρα επικοινωνίας με τον χώρο του ΠΑΣΟΚ ;
Είναι αρκετά απλουστευτική η διατύπωση σας . Εμείς σαν Ανανεωτική Πτέρυγα υποστηρίζουμε την ανάγκη διαμόρφωσης μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας και αυτό που είπαμε τόσο στο Διαρκές όσο και στο Τακτικό Συνέδριο του κόμματος είναι ότι πρέπει να μας ενδιαφέρει το περιεχόμενο της διακυβέρνησης του τόπου .
Είχατε πει ότι η Αριστερά δεν θα πρέπει να αποκλείει το ενδεχόμενο της κυβερνητικής προοπτικής…
Η Αριστερά δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιλέγει τον εξορισμό της από την κεντρική πολιτική ζωή . Θα πρέπει να λειτουργεί σαν καταλύτης του δημοκρατικού ανακαθορισμού των πολιτικών συσχετισμών . Αυτό δεν συνιστά σε καμία περίπτωση «κυβερνητισμό» .
Υπάρχουν προϋποθέσεις συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ ;
Σήμερα δεν υπάρχουν .
Το αποκλείεται σαν ενδεχόμενο ;
Με τα σημερινά δεδομένα , το αποκλείω .
Τα σημερινά δεδομένα δεν ισχύουν και μέχρι τον φθινόπωρο που ενδέχεται να έχουμε εθνικές εκλογές ;
Με τα σημερινά δεδομένα , με τις σημερινές προγραμματικές διαφωνίες που υπάρχουν , ελλείπουν οι προϋποθέσεις με τις οποίες θα μπορούσε κανείς να μιλάει για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ . Οι συγκλίσεις κι οι συνεργασίες είναι χρήσιμες για να μπορεί να μετακινείται η πολιτική ζωή από τις σημερινές συντηρητικές θέσεις σε μια ουσιαστικά προοδευτική κατεύθυνση . Αυτό όμως προϋποθέτει προγραμματική συμφωνίες και φερέγγυες πολιτικές πρακτικές που θα μπορούν – στον βαθμό που υπάρχουν προγραμματικές συμφωνίες - να τις μετατρέπουν και να τις μεταποιούν σε ένα καθημερινό πολιτικό αποτέλεσμα προς όφελος των πολιτών . Αυτές οι προϋποθέσεις δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή . Αν διαμορφωθούν , είναι άλλης τάξεως ζήτημα…
Κοινοποιήστε το στο Facebook
